Özlem, güvenilir bi
yerlere sığınmak istediğimde zamanın içinden geçip beni
çocukluğuma götüren sihirli zaman aracımın adı.. Yalnızlığın
boyutları genişleyip de beni yutmasına ramak kala, kara şimşek
gibi son anda ortaya çıkıp beni kötü adamların elinden kurtaran sadık dostum, kahramanım benim özlem. Bugün işte o anlardan birinde,
sessizlikten rengimin solduğu, tırnaklarımın morardığı o
çaresizlikte, tam da kar ve güneşin penceremden birlikte akmaya
başladığı sırada geldi, kurtardı beni. Çocukluğuma gittik birlikte, babaannemin evine. Televizyonun karşısındaki o küçük
koltukta , güneşin belirginleştirdiği toz zerreciklerinin sihirli
peri tozları olduğunu hayal ettim yine, büyülenmiş gibi izledim
onları saatlerce. Rengim, sesim, soluğum hepsi geri geldiler. Orada
öylece zaman geldi, zaman geçti..
Sonra gece...Gece geri
geldi Berlin'deki pencereme..
aşkım seni çok seviyorum, biliyodum sonunda senin de bir blog açacağını, çok güzel ifadelerin her zamanki gibi, bayıldım... sakın durma devam et bırakma burayı :)))
ReplyDelete:) çoook teşekkür ederim teysem desteğin için! o kadar uzun zaman olmuş ki yazmayalı içim şişmiş balon gibi..kolay kolay bırakamam artık:)
ReplyDeleteKara simsek muzigi calmaya basladi kulagimda :)
ReplyDelete:) ben hiç hatırlamıyorum müziğini ama küçük bi bebeyken hep kara şimşekle evlenicem diomuşum..
Delete