Gemi

Benim bir dünyam var , içinde bütün bulutlar pembe , bütün hayaller gerçek .. Dönmeyen bir dünyam var benim , zamanın akmadığı , herkesin en mutlu anında donup kaldığı , gözlerinde kaybettiklerinin hüznü olmadan gülümseyebildiği kocaman bir yer.

İşte orada duruyorum ben , kimse nerede olduğumu bilmiyor.. Kimsenin aklına gelmiyor aramak, oysa ben arıyorum durmadan , neyi aradığımı bilmeden arıyorum. İnsanlar geçip gidiyor yanımdan , yüzlerine bakıyorum.. Haykırıyorum, yardım istiyorum.. sesim çıkmıyor. Gidiyorlar , canım yanıyor.. Biri var ki ben bırakıp gidemiyorum, duruyorum öylece.. Sadece duruyorum..

Çocukken dinlediğim bütün masal kahramanlarıyla içli dışlıyım.. Külkedisinin yerine geçiyorum gece 12'ye kadar , prensiyle buluşsun diye üvey annesini idare ediyorum. Kötü kalpli cadının pamuk prensese vereceği kırmızı elmayı çalıp yiyorum afiyetle. Uyuyan güzelin eline batmadan önce zehirli iğne , alıp elinden kalbime batırıyorum..

Uyuyorum kalbimin acısı dinene kadar, günlerce ,aylarca , belki de asırlarca uyuyorum. Kırmızı başlıklı kızın peleriniyle geziyorum büyülü ormanda , hain kurdu peşime takıyorum. Ağaçlarla konuşuyorum, yıldızlarla , geceyle .. Diyorum ki bütün masallar mutlu bitmeli.. Bütün masallar mutlu .. Bitmeli..

Arkadaşlarım , hatıralarım , sevdiklerim , tüm kayıplarım el sallıyorlar bana kocaman bir gemiden.. Küçülürken gemi ufukta, vedalaşamıyorum, bırakamıyorum bir türlü .. Atsam kendimi denize, yetişir miyim ki...

Boğazımda bir düğüm, duruyorum.. Sadece duruyorum..

Arkasından el salladıklarımla , yanımdan geçip gidenlerin arasında bir yerlerdeyim..

Biri var canımın en içiyle sevdiğim ...

Onun yanında bile gurbetteyim ...